ເປັນຫຍັງຜູ້ຊາຍ "ບໍ່ເສຍຫາຍຫຍັງຢູ່ແລ້ວ"?

ການປະກາດໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ຫຼືບໍ່ຮູ້ມັນເປັນຄວາມພໍໃຈຂອງທັງສອງຝ່່າຍ. ທັງສອງຄວນມີສິດໃນການຈະປະກາດຫຼືບໍ່ປະກາດ ທັງສອງຄົນຕ້ອງເຄົາລົບສິດທິຂອງກັນ ແລະ ກັນ. ແຕ່ການໃຫ້ກຽດຝ່າຍຍິງບໍ່ແມ່ນການທີ່ມາເບິ່ງວ່າເສຍຕົວ ແລະ ບໍ່ເສຍຕົວ. ເພາະທຸກເພດທີ່ບັນລຸຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ ແລະ ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບພໍ ຄວນມີສິດທິເໜືອຮ່າງກາຍຂອງຕົນເອງ, ໃນການຄິດ ແລະ ຕັດສິນໃຈ. 
ປະໂຫຍກທີ່ວ່າ "ຂ້ອຍເປັນຜູ້ຊາຍບໍ່ເສຍຫາຍຫຍັງຢູ່ແລ້ວ" ມັນກໍ່ເປັນພຽງຄຳທີ່ເອົາໄວ້ສະໜັບສະໜູນຄ່ານິຍົມຂອງສັງຄົມທີ່ມີຊາຍເປັນໃຫຍ່ ທີ່ຜູ້ຊາຍເຮັດຫຍັງກໍ່ບໍ່ຜິດ. ແລ້ວຜູ້ຍິງເຮັດຫຍັງກໍ່ເປັນຝ່າຍຜິດ. ຖ້າຈະໃຫ້ກຽດ, ມັນຕ້ອງເທົ່າທຽມກັນທັງສອງຝ່າຍ, ຜິດກໍ່ຜິດນຳກັນ, ຖືກກໍ່ຖືກນຳກັນ.
ແນວຄິດໃນຄລິບນີ້ເທົ່າກັບເປັນການຕີກາໃສ່ໜ້າແມ່ຍິງທີ່ເຄີຍເຮັດຜິດພາດ ແລະ ລວມທັງເລື່ອງທີ່ບໍ່ໄດ້ຜິດພາດຫຍັງແຕ່ເຮົາຄິດວ່າມັນຜິດໃນເລື່ອງເພດສຳພັນວ່າ "ພວກແມ່ຍິງຊົ່ວ, ໃຈແຕກ, ພວກບໍ່ມີກຽດສັກສີ, ພວກທີ່ເຮັດໃຫ້ສັງຄົມແປດເປື້ອນ", ຕ້ອງປົກປິດຕ້ອງເກັບເປັນຄວາມລັບ, ແລ້ວພວກຜູ້ຊາຍຈະເຮັດຫຍັງແນວໃດກໍ່ໄດ້. ແລ້ວແມ່ຍິງເຫຼົ່ານັ້ນຈະບໍ່ມີບ່ອນຢືນໃນສັງຄົມອັນດີງາມເລີຍຫວາ. ແລ້ວແມ່ຍິງທີ່ເປັນຮ້າງເປັນໝ້າຍເດ, ພວກເຂົາຜ່ານການແຕ່ງງານມາແລ້ວ ມັນຍິ່ງຈະບໍ່ເປັນການໜ້າອາຍຫວາທີ່ຈະໄປຢືນສູ້ໜ້າໃຜໆ ເພາະພວກເຂົາກໍ່ມີເພດສຳພັນມາແລ້ວນັບຄັ້ງບໍ່ຖ້ວນ. ແລ້ວຄົນທີ່ຖືກຂົ່ມຂືນມາເດ, ພວກເຂົາຕ້ອງເຈັບປວດທໍລະມານຈາກຄ່ານິຍົມແບບນີ້ອີກຕັ້ງເທົ່າໃດ. ແລະ ຢາກຖາມວ່າຜູ້ຊາຍທີ່ຖືກຂົ່ມຂືນຈະບໍ່ຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຍັງເລີຍບໍ່? ຈະຮູ້ສຶກວ່າໂຕເອງມີແຕ່ໄດ້ກັບໄດ້ບໍ່?
ຫຼາຍຄົນອາດຖຽງວ່າ ຈະເວົ້າຫຍັງຫຼາຍກໍ່ປະເພນີອັນດີງາມເຮົາເປັນແບບນີ້. ພວກທີ່ຕໍ່ສູ້ເພື່ອແມ່ຍິງກໍ່ມີແຕ່ຂີ້ຂ້າຄວາມຄິດແບບຕາເວັນຕົກທັງນັ້ນແຫຼະ.
ແລ້ວປະເພນີທີ່ວ່ານີ້ເຮົານັບເອົາຈາກໃສມາ???
ໄປອ່ານວັນນະກຳທ້າວຮຸ່ງທ້າວເຈືອງແດ່ກໍ່ດີ, ເຮົາຈະເຫັນທັດສະນະຄະຕິເລື່ອງເພດຂອງຄົນບູຮານເປັນແນວໃດກັນແທ້.
ຫຼືຈະຖຽງວ່າມັນເກົ່າໂພດ, ຕ້ອງເອົາຕາມການປັບຕົວຂອງຄົນສະໄໝໃໝ່. ແລ້ວໃໝ່ທີ່ວ່ານີ້ແມ່ນນັບຈາກຕອນໃດມາ????
ກ່ອນໜ້ານີ້ປະມານ 4 ຮຸ່ນຄົນລາວເອົາເມຍໄດ້ຫຼາຍຄົນ (ລະບົບຜົວດຽວຫຼາຍເມຍ) ແລະ ແຕ່ງງານແບບບັງຄັບຈາກຜູ້ໃຫຍ່ (ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດທາງຊັບສິນຂອງຄອບຄົວ). ຊາດຕາເວັນຕົກເຂົ້າມາລ່າເມືອງຂຶ້ນພວກເຂົາສັ່ງສອນການຮັກນວນສະຫງວນຕົວຂອງສາວຜູ້ດີ, ການມີຜົວດຽວເມຍດຽວ ແລະ ການແຕ່ງງານໂດຍສະໝັກໃຈ. ການທີ່ມີຄວາມຮັກແບບສະໄໝໃໝ່ ແລະ ສະໝັກໃຈເປັນເລື່ອງທີ່ດີ. ແຕ່ເຮົາມີບໍ່ຈັກປີມາຢ່າໄດ້ claim ວ່າມັນເປັນຂອງຕົນມາແຕ່ເກົ່າແຕ່ກ່ອນ.
ຖ້າຈະໃຫ້ກຽດແມ່ຍິງໃນຖານະມະນຸດຄົນໜຶ່ງບໍ່ວ່າຄວາມຜິດພາດນັ້ນມັນຈະຮ້າຍແຮງເທົ່າໃດ (ແລະຕ້ອງບໍ່ຖືວ່າເປັນຄວາມຜິດພາດ, ຕາບໃດທີ່ມັນບໍ່ໄດ້ທຳຮ້າຍສະພາບຈິດໃຈ, ສຸຂະພາບ, ຊັບສິນຂອງຕົນ ແລະ ຜູ້ອື່ນ ແລະ ຕ້ອງເທົ່າທຽມກັບຄວາມບໍ່ໄດ້ເສຍຫາຍຫຍັງໃນເພດຊາຍ), ພວກເຂົາຄວນຈະໄດ້ຢືນໃນສັງຄົມທີ່ຍັງໃຫ້ຄ່າ, ໃຫ້ກຽດ, ໃຫ້ພວກເຂົາມີຊີວິດທີ່ດີຕໍ່ໄປ ແລະ ມີຄວາມສະເໝີພາບເທົ່າທຽມກັນທຸກເພດ, ດ້ວຍການທີ່ບໍ່ໄປຕີລາຄາວ່າໃຜເປັນຄົນຜິດ, ໃຜເປັນຄົນຖືກໃນເຫດການດຽວກັນ, ໃຜເສຍຕົວ-ໃຜເສຍປຽບ, ໃຜໄດ້ປຽບ (ການມີເພດສຳພັນແບບສະໝັກໃຈ). ແຕ່ຖ້າເປັນການຂົ່ມຂືນກໍ່ວ່າໄປຕາມຂະບວນການທາງກົດໝາຍ. ເພາະການຮັກສາຊີວິດໄວ້ໄດ້ຖືວ່າເປັນສິ່ງທີ່ມີຄ່າທີ່ສຸດຂອງມະນຸດເໜືອຊັບສິນໃດໆແລ້ວ.
ຢ່າໃຫ້ຍຸດທະສາດທີຫ້າໃນການພັດທະນາແບບຍືນຍົງເປັນພຽງທິດສະດີທີ່ຂຽນໄວ້ຢ່າງສວຍງາມໃນແຜນພູມລຸ່ມນີ້, ແຕ່ຄວາມຄິດຂອງພົນລະເມືອງຍັງລ້າຫຼັງ, ເພາະໃຜກໍ່ເວົົ້າຕາມໆກັນມາ.
https://issuu.com/…/docs/one_20un_20brochure_20for_20issuu/6